Vier dagen in de Pyreneeën met de fiets. Het ultieme doel was het beklimmen van de Col du Tourmalet. Gelukkig waren er nog een paar ritten voor we aan deze legendarische col begonnen. Het rijden van deze ritten heeft me iets geleerd over timemanagement.
Bij een voorbereidende tocht gingen we immers langs de Col du Spandelle en de Col du Soulor. Daar verliep de beklimming niet zo vlot eerlijk gezegd. Ik stond met momenten boven op de trappers, maar met een te hoge hartslag moest ik onderweg naar deze cols toch even stoppen om adem te happen. Ik leerde hier een waardevolle les die me de volgende dag heel goed van pas zou komen. En de analogie met timemanagement was er voor ik er erg in had.
De eerste kilometers ware zwaar, loodzwaar. Tot ik op een gegeven moment iets heb gewijzigd. Dat was mijn eerste les, er volgde er nog zes:
- Als je aanpak niet werkt, wijzig iets. – Dit klinkt zeer eenvoudig, toch zijn we ons er niet altijd van bewust. Als onze aanpak niet werkt, dan is een kleine aanpassing soms de oplossing. In mijn geval was de wijziging die ik aanbracht echt wel eenvoudig. Rustiger gaan fietsen, en de hartslag naar beneden halen.
- Oefening, oefening, oefening. – Het is maar door iets veel te doen dat je er beter in kan worden. Taken steeds weer doen is niet iets dat ik aan zou raden, daar hebben we automatisatie voor. Toch zijn er zo van die dingen die je vaak doet en waarvan je merkt dat je er dan beter in bent geworden. Als je dus beter wil worden in iets, weet je wat je te doen staat. Bij het wielrennen is dat training. Training op duur en op hoogtemeters. Zonder deze training raak je een Col du Tourmalet niet op.
- Stel een doel voorop. – Als je weet wat je wil bereiken, dan ben je meer gemotiveerd. Zonder doel is motivatie zeer moeilijk. Elke dag cijfers ingeven zonder dat je er het nu van inziet, wie heeft daar zin in? Bij het wielrennen is een doel als een Col beklimmen bijzonder motiverend. Dan ga je ook al eens fietsen als het weer niet meezit. Een vervelende taak doen, kan zo eenvoudiger worden, omdat je weet dat je er een doel mee bereikt dat je absoluut bereiken wil.
- Te snel loont niet – Als je te snel wil zijn, dan verlies je de details uit het oog en gaat het fout op de lange termijn. Zo kan ik een aan een stevig tempo gaan rijden, maar 19 kilometer bergop aan hoog tempo kan je niet volhouden. Op de lange termijn loont deze aanpak niet.
- Plan voor de lange termijn. – Met een duidelijk zicht op wat je op lange termijn wil bereiken, krijg je duidelijkheid over wat je nu moet doen. Mijn ‘lange’ termijn doel was het halen van de top, zonder stoppen. De aanpak nu was dat ik mijn energie dan moest spreiden.
- Pas de middelen aan het doel aan. – Er zijn van die gezegdes als met een kanon op een mug schieten. Dat komt er op neer dat je de middelen aanpast aan het doel. Teveel energie steken in taken die niet je hoofddoel zijn, neemt die energie weg van de belangrijkere taken. Je energie bewaren voor de belangrijke taken is de meest efficiënte manier en de meest directe weg naar je doel. Op de Col du Tourmalet is de laatste kilometer een heel zware. Wie geen energie over heeft krijgt het hier zwaar en sommigen moesten zelfs in de laatste driehonderd meter nog hard werken. Wie nog energie over had ging vlot naar de top.
- Sprint pas op het einde. – Als het einde in zicht is, dan kan je inschatten of je nog genoeg energie over hebt en ben je niet op voorhand opgebrand. Lange termijn projecten verliezen gaandeweg nogal eens mensen die het niet meer aankunnen, vaak zijn dit ook projecten die langer duren. Wil je op lange termijn efficiënt werken, doe dan aan efficiënt energiebeheer, niet alleen op dagelijkse basis, maar ook op lange termijn. De laatste kilometer op de Tourmalet kon ik nog eens stevig op de pedalen gaan staan en vlot de top bereiken.
Ik geef toe dat het zoeken naar gelijkenissen tussen wielrennen en timemanagement wat ver gezocht is. Deze principes gaan uiteraard evenzeer op voor andere sporten. Vervang in bovenstaande tekst fietsen door het lopen van een marathon, een triatlon afwerken of eender welke andere sport. Het klopt altijd. De sport is hier dan ook niet belangrijk. De principes die we kunnen toepassen in timemanagement zijn dat wel. Het is immers door een efficiënt beheer van je tijd en taken dat je er toe komt om te gaan sporten. En jij heb jij tijd om te gaan sporten? Heb jij een groot doel bereikt of gepland?
[related_post themes="flat"]